Productnaam:polyurethaan

Moleculaire structuur van het product:

Chemische eigenschappen:

Polyurethanen werden voor het eerst geproduceerd en onderzocht door Dr. Otto Bayer in 1937. Polyurethaan is een polymeer waarin de zich herhalende eenheid een urethaangroep bevat. Urethaan zijn derivaten van carbaminezuren die alleen in de vorm van hun esters voorkomen[15]. Het grote voordeel van PU is dat de keten niet uitsluitend uit koolstofatomen bestaat, maar uit heteroatomen, zuurstof, koolstof en stikstof[4]. Voor industriële toepassingen kan een polyhydroxylverbinding worden gebruikt. Op soortgelijke wijze kunnen polyfunctionele stikstofverbindingen worden gebruikt bij de amidebindingen. Door de polyhydroxyl- en polyfunctionele stikstofverbindingen te veranderen en te variëren, kunnen verschillende PU's worden gesynthetiseerd [15]. Polyester- of polyetherharsen die hydroxylgroepen bevatten, worden gebruikt om respectievelijk polyester of polyether-PU te produceren[6]. Variaties in het aantal substituties en de afstand tussen en binnen vertakkingsketens produceren PU's variërend van lineair tot vertakt en van flexibel tot rigide. Lineaire PU's worden gebruikt voor de vervaardiging van vezels en vormgeving[6]. Flexibele PU's worden gebruikt bij de productie van bindmiddelen en coatings[5]. Flexibele en stijve geschuimde kunststoffen, die het merendeel van de geproduceerde PU's uitmaken, zijn in verschillende vormen in de industrie te vinden[7]. Met behulp van prepolymeren met een laag molecuulgewicht kunnen verschillende blokcopolymeren worden geproduceerd. De terminale hydroxylgroep zorgt ervoor dat afwisselende blokken, segmenten genoemd, in de PU-keten kunnen worden ingevoegd. Variatie in deze segmenten resulteert in verschillende graden van treksterkte en elasticiteit. Blokken die zorgen voor een stijve kristallijne fase en die de ketenverlenger bevatten, worden harde segmenten genoemd[7]. De segmenten die een amorfe rubberachtige fase opleveren en de polyester/polyether bevatten, worden zachte segmenten genoemd. Commercieel staan ​​deze blokpolymeren bekend als gesegmenteerde Pus

Sollicitatie:

Flexibel polyurethaan is voornamelijk een lineaire structuur met thermoplasticiteit, die betere stabiliteit, chemische weerstand, veerkracht en mechanische eigenschappen heeft dan PVC-schuim, met minder compressievariabiliteit. Het heeft goede thermische isolatie, geluidsisolatie, schokbestendigheid en anti-toxische eigenschappen. Daarom wordt het gebruikt als verpakkings-, geluidsisolatie- en filtermateriaal. Stijf polyurethaanplastic is licht, geluidsisolerend, superieure thermische isolatie, chemische weerstand, goede elektrische eigenschappen, eenvoudige verwerking en lage wateropname. Het wordt voornamelijk gebruikt als constructiemateriaal voor de bouw, auto-, luchtvaartindustrie, warmte-isolatie en thermische isolatie. Polyurethaan-elastomeerprestaties tussen kunststof en rubber, oliebestendigheid, slijtvastheid, lage temperatuurbestendigheid, verouderingsbestendigheid, hoge hardheid, elasticiteit. Het wordt vooral gebruikt in de schoenenindustrie en de medische industrie. Polyurethaan kan ook worden verwerkt tot lijmen, coatings, synthetisch leer, enz.