Propyleenoxide is een soort belangrijke chemische grondstoffen en tussenproducten, die veel worden gebruikt bij de productie van polyether polyolen, polyester polyols, polyurethaan, polyester, weekmakers, oppervlakteactieve stoffen en andere industrieën. Momenteel is de productie van propyleenoxide voornamelijk verdeeld in drie soorten: chemische synthese, enzymkatalytische synthese en biologische gisting. De drie methoden hebben hun eigen kenmerken en toepassingsomvang. In dit artikel zullen we de huidige situatie en ontwikkelingstrend van propyleenoxide -productietechnologie analyseren, met name de kenmerken en voordelen van de drie soorten productiemethoden, en de situatie in China vergelijken.

Allereerst is de chemische synthesemethode van propyleenoxide een traditionele methode, die de voordelen heeft van volwassen technologie, eenvoudig proces en lage kosten. Het heeft een lange geschiedenis en brede aanvraagperspectieven. Bovendien kan de chemische synthesemethode ook worden gebruikt voor de productie van andere belangrijke chemische grondstoffen en tussenproducten, zoals ethyleenoxide, butyleenoxide en styreenoxide. Deze methode heeft echter ook enkele nadelen. De katalysator die in het proces wordt gebruikt, is bijvoorbeeld meestal vluchtig en corrosief, wat schade zal veroorzaken aan de apparatuur en milieuvervuiling. Bovendien moet het productieproces veel energie- en watervoorraden consumeren, wat de productiekosten zal verhogen. Daarom is deze methode niet geschikt voor grootschalige productie in China.

Ten tweede is enzym katalytische synthesemethode een nieuwe methode die de afgelopen jaren is ontwikkeld. Deze methode gebruikt enzymen als katalysatoren om propyleen om te zetten in propyleenoxide. Deze methode heeft veel voordelen. Deze methode heeft bijvoorbeeld een hoge conversiesnelheid en selectiviteit van enzymkatalysator; Het heeft een lage vervuiling en klein energieverbruik; Het kan worden uitgevoerd onder milde reactieomstandigheden; Het kan ook andere belangrijke chemische grondstoffen en tussenproducten produceren door katalysatoren te veranderen. Bovendien maakt deze methode gebruik van biologisch afbreekbare niet-toxische verbindingen als reactieoplosmiddelen of oplosmiddelvrije voorwaarden voor duurzame werking met verminderde milieu-impact. Hoewel deze methode veel voordelen heeft, zijn er nog enkele problemen die moeten worden opgelost. De prijs van enzymkatalysator is bijvoorbeeld hoog, wat de productiekosten zal verhogen; De enzymkatalysator is gemakkelijk om te worden geïnactiveerd of gedeactiveerd in het reactieproces; Bovendien bevindt deze methode zich op dit moment nog in het laboratoriumfase. Daarom heeft deze methode meer onderzoek en ontwikkeling nodig om deze problemen op te lossen voordat deze kan worden toegepast op industriële productie.

Ten slotte is de biologische gistingsmethode ook een nieuwe methode die de afgelopen jaren is ontwikkeld. Deze methode gebruikt micro -organismen als katalysatoren om propyleen om te zetten in propyleenoxide. Deze methode heeft veel voordelen. Deze methode kan bijvoorbeeld hernieuwbare bronnen zoals landbouwafval als grondstoffen gebruiken; Het heeft een lage vervuiling en klein energieverbruik; Het kan worden uitgevoerd onder milde reactieomstandigheden; Het kan ook andere belangrijke chemische grondstoffen en tussenproducten produceren door micro -organismen te veranderen. Bovendien maakt deze methode gebruik van biologisch afbreekbare niet-toxische verbindingen als reactieoplosmiddelen of oplosmiddelvrije voorwaarden voor duurzame werking met verminderde milieu-impact. Hoewel deze methode veel voordelen heeft, zijn er nog enkele problemen die moeten worden opgelost. De katalysator van de micro -organisme moet bijvoorbeeld worden geselecteerd en gescreend; De conversieratio en selectiviteit van de katalysator van de micro -organisme zijn relatief laag; Het moet verder worden bestudeerd hoe de procesparameters kunnen worden geregeld om stabiele werking en hoge productie -efficiëntie te garanderen; Deze methode heeft ook meer onderzoek en ontwikkeling nodig voordat deze kan worden toegepast op de industriële productiefase.

Concluderend, hoewel de chemische synthesemethode een lange geschiedenis en brede toepassingsperspectieven heeft, heeft het enkele problemen zoals vervuiling en een hoog energieverbruik. Enzym katalytische synthesemethode en biologische gistingsmethode zijn nieuwe methoden met lage vervuiling en klein energieverbruik, maar ze hebben nog steeds meer onderzoek en ontwikkeling nodig voordat ze kunnen worden toegepast op de industriële productiefase. Om in de toekomst in de toekomst een grootschalige productie van propyleenoxide in China te bereiken, moeten we bovendien R & D-investeringen in deze methoden versterken, zodat ze een betere economische efficiëntie en toepassingsperspectieven kunnen hebben voordat grootschalige productie wordt gerealiseerd.