Polyurethaan is een van 's werelds meest gebruikte kunststoffen, maar wordt in ons dagelijks leven vaak over het hoofd gezien. Maar of u nu thuis, op het werk of in uw auto bent, het is meestal niet ver weg. De toepassingen variëren van matrassen en meubelvulling tot gebouwisolatie, auto-onderdelen en zelfs schoenzolen.

Maar net als bij andere kunststoffen die grotendeels niet gerecycled worden, is het wijdverbreide gebruik vanpolyurethaanbaart zorgen over de impact ervan op het milieu. Om de mogelijkheden voor het terugwinnen van polyurethaan voor recycling en het vervangen van de chemicaliën die bij de productie worden gebruikt door plantaardige alternatieven beter te begrijpen, hebben onderzoekers van het Argonne National Laboratory van het Amerikaanse ministerie van Energie (DOE), Northwestern University en The Dow Chemical Company de handen ineengeslagen om de eerste uitgebreide analyse van "Materiaalstromen van polyurethaan in de Verenigde Staten" uit te voeren. De studie werd onlangs gepubliceerd in het tijdschriftMilieuwetenschap en -technologie.

"Het doel was om te begrijpen hoe lineair versus circulair ons gebruik van polyurethanen in de Verenigde Staten is", legt co-auteur Jennifer Dunn uit, adjunct-directeur van het Center for Engineering Sustainability and Resilience van Northwestern en lid van het Program on Plastics, Ecosystems and Public Health van het Institute for Sustainability and Energy van Northwestern (ISEN). "We wilden ook kijken of er mogelijkheden zijn om circulariteit te verbeteren en het biobased gehalte van polyurethanen te verhogen."

Een lineaire economie is een economie waarin grondstoffen worden gebruikt om producten te maken en aan het einde van hun levensduur meestal worden weggegooid. In een circulaire economie worden diezelfde materialen teruggewonnen en hergebruikt. Dit beperkt de noodzaak om extra natuurlijke hulpbronnen, zoals fossiele brandstoffen, te winnen en vermindert tegelijkertijd de hoeveelheid afval die op stortplaatsen terechtkomt.

Dunn, tevens universitair hoofddocent chemische en biologische technologie aan de McCormick School of Engineering van Northwestern University, zei dat onderzoekers weliswaar een grotendeels lineair systeem voor polyurethanen verwachtten te vinden, maar "als je het bekijkt vanuit het perspectief van de materiaalstroom, van het beginmateriaal tot het einde van de levensduur, was het gewoon ronduit lineair."

Volgens medeauteur Troy Hawkins, die leiding geeft aan de Fuels and Products Group bij het Systems Assessment Center van Argonne, benadrukte het onderzoek een aantal complexiteiten die van invloed zijn op de manier en het moment waarop polyurethanen kunnen worden teruggewonnen en gerecycled.

Maar net als bij andere kunststoffen die grotendeels niet gerecycled worden, is het wijdverbreide gebruik vanpolyurethaanbaart zorgen over de impact ervan op het milieu. Om de mogelijkheden voor het terugwinnen van polyurethaan voor recycling en het vervangen van de chemicaliën die bij de productie worden gebruikt door plantaardige alternatieven beter te begrijpen, hebben onderzoekers van het Argonne National Laboratory van het Amerikaanse ministerie van Energie (DOE), Northwestern University en The Dow Chemical Company de handen ineengeslagen om de eerste uitgebreide analyse van "Materiaalstromen van polyurethaan in de Verenigde Staten" uit te voeren. De studie werd onlangs gepubliceerd in het tijdschriftMilieuwetenschap en -technologie.

"Het doel was om te begrijpen hoe lineair versus circulair ons gebruik van polyurethanen in de Verenigde Staten is", legt co-auteur Jennifer Dunn uit, adjunct-directeur van het Center for Engineering Sustainability and Resilience van Northwestern en lid van het Program on Plastics, Ecosystems and Public Health van het Institute for Sustainability and Energy van Northwestern (ISEN). "We wilden ook kijken of er mogelijkheden zijn om circulariteit te verbeteren en het biobased gehalte van polyurethanen te verhogen."

Een lineaire economie is een economie waarin grondstoffen worden gebruikt om producten te maken en aan het einde van hun levensduur meestal worden weggegooid. In een circulaire economie worden diezelfde materialen teruggewonnen en hergebruikt. Dit beperkt de noodzaak om extra natuurlijke hulpbronnen, zoals fossiele brandstoffen, te winnen en vermindert tegelijkertijd de hoeveelheid afval die op stortplaatsen terechtkomt.

Dunn, tevens universitair hoofddocent chemische en biologische technologie aan de McCormick School of Engineering van Northwestern University, zei dat onderzoekers weliswaar een grotendeels lineair systeem voor polyurethanen verwachtten te vinden, maar "als je het bekijkt vanuit het perspectief van de materiaalstroom, van het beginmateriaal tot het einde van de levensduur, was het gewoon ronduit lineair."

Volgens medeauteur Troy Hawkins, die leiding geeft aan de Fuels and Products Group bij het Systems Assessment Center van Argonne, benadrukte het onderzoek een aantal complexiteiten die van invloed zijn op de manier en het moment waarop polyurethanen kunnen worden teruggewonnen en gerecycled.